‘Les Disparitions’

Al direct bij de verzamelplaats is er sprake van een soort reünie en ook de nieuwe deelnemers maken kennis. In de bus zitten we met elkaar gezellig bij te kletsen.

Zondag 

Na aankomst in Les Rhododendrons gaan we lekker ontbijten. Intussen krijgen we geweldig nieuws: Wil en Frans hebben Kimberley Bos gesproken, de winnares van zilver op de WK skeleton in Sankt Moritz in januari. Zij is met haar team in ons hotel en heeft Wil en Frans opgenomen in haar team. Fantastisch! ☺

Dan skipassen regelen en… op weg! Groepjes worden geformeerd en ondanks de mist laten we ons niet weerhouden om te gaan skiën. We genieten.

Op de terugtocht passeren we La Bergerie, waar elke dag een DJ staat en de skiërs zich uitleven. We maken kennis met onvermoede (dans-)talenten onze skimaatjes! ☺

En verrassing: ’s avonds in de bar van het hotel blijkt diezelfde DJ te draaien en gaan we weer los.

Maandag: disparition 1

Na een nacht met veel sneeuw zien we de volgende ochtend een witte wereld met een stralend blauwe lucht. Op naar Les Arcs 2000, genieten!

En dan, midden op de piste een meisje, behoorlijk in paniek: ‘I lost my sister!’ Ik neem haar mee naar de groep, die wat verder op mij wacht. We bellen haar zus: g.g., we appen: g.g. Wat nu? We gaan met haar naar het middenstation om te lunchen en gelukkig komt haar zus daar aan, behoorlijk in de war. Enfin, wij hebben onze goede daad gedaan en zeggen Katharina dag. We sluiten onze tocht af bij La Bergerie, waar we ons weer ff uitleven.

Dinsdag: disparition 2

Op weg naar de gletsjer gaan we koffie drinken bij een leuk tentje op de piste. Heerlijk in de ligstoelen in het zonnetje. Daarna weer op weg, maar waar blijft Leslie nou? Leslie is op zoek naar zijn ski’s! Verdwenen?!?! Gelukkig blijft hij kalm en wij gaan de Secours inschakelen. Enfin, na veel geregel en gedoe kan hij de volgende dag zijn ski’s weer ophalen bij dezelfde tent.

Woensdag

Eerst de ski’s van Leslie ophalen. Wat blijkt? Een man had zijn ski’s aangedaan, er de hele dag op geskied en niks gemerkt. Nou ja!

Dan naar Les Arcs, superweer en superpistes. We gaan lunchen bij een grote tent met een groot terras. Richard staat in de rij om te bestellen en wie staan daar vlak voor hem? Katharina en haar zus! Toeval bestaat niet, maar dit verzin je niet, te midden van massa’s mensen. We hebben samen gegeten en bijgepraat over de gebeurtenis van maandag.

De rest van de week…

De rest van onze week was gewoon fijn, zonder bijzondere gebeurtenissen. We hebben genoten van de sneeuw, het weer en van de gezelligheid met elkaar.

Ik verheug me al op de reünie, wat zullen we weer veel te kletsen hebben! 🙂

Tot dan,

Elly Peijs-Stoppelman

We ontmoeten elkaar in Meerkerk en het is direct alweer gezellig. Met onze nieuwe chauffeur Renate gaan we op weg naar Pfunds in Oostenrijk. De reis verloopt prima tot de Fernpass. Sneeuw, gladheid, de sneeuwkettingen moeten om. Dat heeft Renate in no time voor elkaar. Geweldig!

Het is druk op de weg en we komen wat later aan in ons hotel Tyrol. Gelukkig is dat geen probleem en kunnen we alsnog aanschuiven voor een uitgebreid ontbijtbuffet.

Na een heerlijke middag op de pistes van Nauders komen ook de skigidsen aan, vijf man deze keer. Na een heerlijk diner… lekker slapen! 🙂

De volgende dagen skiën we in groepjes met onze gidsen in Schöneben, Galtür, waar we in een leuke tent gaan après-skiën, en Serfaus. Het weer is wisselend met zon, wolken, soms een beetje mist, maar de pistes zijn mooi.

Iedereen geniet, ook van het gezellige hotel en het heerlijke eten.

Woensdagmorgen, stralend weer.

Zoals (bijna) elke dag kunnen we het vastgestelde programma vergeten. Onze bestemming is altijd een verrassing: Frans en Andrea zoeken vooraf uit waar de condities het beste zijn. Een ware ‘Flexibilitätsreise’ wederom (zie artikel 2014 en 2020).

Vandaag is dat Ischgl en Samnaun. We gaan lekker vroeg op pad om maximaal van de dag te genieten.

Maar dan:

In de bus meldt Harry dat zijn ski’s verdwenen zijn. Er was wel een paar onbekende ski’s over in de bus, dat hij maar heeft meegenomen!?!?!? Raarrrr… Een grondige zoektocht levert niets op. Gelukkig is er een oplossing: de ski’s van Gerard, die helaas vandaag niet mee kan. Andrea gaat aan het werk om de bindingen aan te passen.

En dan:

Geen stoelen- maar een schoenendans. Het blijkt dat de schoenen van Siem niet passen. Huh? Andrea gaat direct weer aan de slag om te zien wat hier nu aan de hand is. Wat blijkt? Het zijn de schoenen van Cor Jan, die dat probleem ook had. Zij hebben 3 maten verschil! Je verzint het niet.

Daarna… skiën!  We hebben een heerlijke dag met prachtige, zonovergoten pistes.

En daarna:

Aan het eind van de dag gaan we vanuit Samnaun terug met skibus. Groep 1 trekt zijn eigen plan en via een reis om de wereld komen zij nog net op tijd in het hotel voor het diner.

Als klap op de vuurpijl blijkt dat gids Hans zijn stokken ergens heeft laten staan. De oplossing hiervoor biedt wederom Gerard.

We sluiten deze aparte dag af met een prima diner en een gezellige avond met muziek en dans, georganiseerd door Tina. Gelukkig gaat dat goed.

Tina en Frans, voor elk probleem, sorry, elke uitdaging, vinden zij een oplossing. Waar zouden wij zijn zonder deze top-combinatie?

En… verrassing van de week?

Renate, onze nieuwe buschauffeur! Supergezellig en onverstoorbaar als het gaat om sneeuwkettingen omleggen, onmogelijke haarspeldbochten nemen, zoekgeraakte ski’s, stokken etc. zoeken in haar bus.

Een skisafari met de Ski Holland Groep saai? Vul zelf maar in!

Volgend jaar naar de Dolomieten, nu al zin in.

Noi veniamo!

Elly Peijs-Stoppelman

Vol verwachting en met een geldige PCR test stappen we vrijdagavond 21 januari in de bus. 850 km met een paar tussenstops richting Meiringen in Zwitserland …eindelijk! Deze 34^e skisafari was eigenlijk in 2021 al gepland maar ja…. CORONA speelde ons parten.

We komen rond 8.30 uur aan in ons 4* Hotel Alpbach en kunnen gelijk genieten van een heerlijk ontbijtbuffet. Inchecken, uitpakken en richting Hasliberg om de eerste meters te skiën van deze week.

En er staan heel wat uitdagingen op ons te wachten! Het niveau van de deelnemers wordt verdeeld over de 4 skigidsen Andrea, Karin, Esther en Martin. En op maandag wordt al duidelijk dat er tussen  de snelle, supersnelle, rustige en gezellige groepen ‘gewoon’ gewisseld kan worden na overleg met de gidsen

Zondag 23 januari. Met onze eigen bus richting Grindelwald. Het is druk onderweg en bij de liften. Heel Zwitserland is onderweg naar de sneeuw met het mooie weer van vandaag. Het duurt even voordat alle groepen boven zijn maar op de Grindelwald/First proeven en ruiken we aan superpiste’s. En wat een weer jongens!! De zon schijnt uitbundig en (bijna) geen wind. KAISERWETTER !! Als we tegen 16 uur de eerste dag afsluiten met een apres-ski schnaps is iedereen de ochtendfile al vergeten en verheugen we ons op MEER.

Maandag 24 januari…skigebied Engelberg. We nemen de gondel(s) omhoog en komen uit op 3020 m  (10.000 ft) 1 van de hoogste gondels in Zwitserland. Wat een uitzicht!  Je zou bijna vergeten dat je voor het skiën komt. Op deze hoogte hebben we dan ook de nieuwste foto’s voor de web-site gemaakt ;))

Na afloop van deze fantastische zonnige dag de verjaardag van Marjan gevierd met een lokale schnaps.

Dinsdag 25 januari…Skigebied Grindelwald-Wengen. We maken een tocht. En wat voor één!

We starten in Grindelwald en skiën langs de Eiger-Nordwand met de zon mee en dat is heel bijzonder in dit gebied. Supermoderne gondels en liften laten ons genieten van een prachtig decor aan uitzicht en een Zwitsers staaltje Bahn techniek. En…..ooit op een Ski Welt-cup piste gestaan waar topsporters met 130 km vanaf razen? We did it….De Lauberhorn Abfahrt in Wengen. (inclusief de reuzesprong)

Dank aan onze gidsen die elke dag de mooiste route’s voor ons uitpluizen.

De dag eindigt in Wengen…waar we na de apres ski op een zonovergoten terras het treintje naar Lauterbrunnen nemen. William onze  buschauffeur  staat al op ons te wachten. Alweer zo’n superdag! Deze Jungfrau regio bevalt ons wel.

Woensdag 26 januari…Murren-Schilthorn. Omhoog naar de Piz-Gloria, naar het draaiende restaurant wat decor stond voor de James Bond film ‘On her majesty’s secret service’. Letterlijk ON TOP OF THE WORLD. Het weer is de hele week al goed maar dit spant de kroon. Je kunt over de hele Alpen kijken in de verte is zelfs de Mont Blanc te zien. Ook zie je de besneeuwde toppen van de Vogezen en de Feldberg in het Zwarte Woud.  Zelfs de Zwitser die we spraken bij de lunch stond versteld van dit uitzonderlijke heldere weer. Hij was al 50 keer op de Schilthorn geweest om te skiën maar had nog nooit zulk helder weer gehad.

Murren-Schilthorn  is ook een uitdagend gebied met 5 zwarte piste’s waarvan eentje van 88% ! Het lukt ons allemaal, onze gidsen zijn trots op ons ! We krijgen van Esther een schnaps op de piste om dit te vieren.

Na afloop van deze (opnieuw) prachtige dag brengt de bus ons naar Interlaken waar we een uurtje rondlopen in het centrum en ons vergapen aan de dure horloge’s waar Zwitserland bekend om staat. Daarna lekker ‘wijnen’ in de bus.

Donderdag 27 januari…Adelboden – Lenk. Wij worden goed beziggehouden! Buiten het feit dat iedereen fijn en relaxed wil skiën, proberen onze gidsen ons ook de nodige techniek bij te brengen om (nog) beter te worden. Na al een aantal daagjes op flink niveau geskied te hebben beginnen we onze benen toch wel aardig te voelen. Maar op karakter pakken we aan het einde van de dag nog even 2 zwarte afdalingen mee….

Een zware dag voor de knieën maar daarna lekker “rozig” in de bus met een lekker glaasje wijn dat iedere dag door onze Bert wordt ingeschonken. Die avond wordt bekend gemaakt waar de skisafari volgend jaar (2023) gaat plaatsvinden. Zijn jullie ook zo nieuwsgierig ?

Vrijdag 28 januari…Meiringen / Hasliberg. Onze laatste skidag! De koffers staan al gepakt en klaar voor vertrek die avond,  maar ons rest een laatste dag op de ski’s. Het heeft die nacht een paar centimeter gesneeuwd en opnieuw breekt de zon later die ochtend door. Én…. we hebben de hele week het normale programma kunnen doen. Dat is nog nooit voorgekomen ( zolang ik al mee ga ……). De reisleiding Frans en Tina en de skigidsen hebben een concept programma maar kijken iedere dag naar de weer- en sneeuwberichten en zoeken voor iedere dag het beste skigebied dat we met onze eigen bus makkelijk kunnen bereiken. Deze week was het makkelijk voor ze met 7 dagen KAISERWETTER!!!

Optimaal genieten en op de been blijven. Dat is de voorwaarde van zo’n laatste dag. Helaas is dat niet gelukt en moeten we aan het einde van de dag Marijke in het ziekenhuis ophalen met een gebroken schouder. Gelukkig mag ze met ons meereizen naar huis in de bus…Een ongeluk en een klein gelukje dicht bij elkaar.

Aan het einde van de dag nemen we met elkaar afscheid van de gidsen, genieten we van de laatste zonnestralen en een kleine schnaps. Niet meer skiënd naar beneden , het is goed zo!

We sluiten de dag af met een diner in het hotel en nadat alle koffers in de bus zijn gezet worden we uitgezwaaid door Nadine en Remo Neeser, de vriendelijke eigenaren van het hotel die ons goed verzorgd hebben.

Terug naar Nederland in 12 uurtjes…na zo’n week slaap je echt wel in de bus.

Wat een week ! Wat een geweldig programma! Wat een geweldige mensen!

Het is voor mij persoonlijk de leukste en fijnste vakantie van het jaar !!!

En volgend jaar? Dan ga ik graag weer mee…

Kijk voor het nieuwe programma op deze web-site.

Tot dan!

Irene Verweij

Na twee jaar kunnen we weer! Al meteen in de bus is de stemming uitgelaten. Er zijn veel nieuwe gezichten, helaas ook een aantal afwezigen.

We gaan naar Meiringen, niet echt bekend bij mij, maar ons programma ziet er veelbelovend uit. Een van de verhalen van Arthur Conan Doyle over Sherlock Holmes speelt zich hier af.

Hier zou Sherlock Holmes samen met Professor Moriarty op 4 mei 1891 naar beneden gestort zijn. In het Sherlock Holmes-museum is hierover van alles te zien.

Op weg

Elke dag in de bus, als we op weg zijn naar de verschillende skibestemmingen, word ik bijgepraat door mijn privéreisgids Herman, die mij interessante informatie geeft over dit prachtige gebied.

Onze skigidsen Andrea en Karin hebben deze keer twee verrassingen voor ons in petto: Esther en Martin, skileraren uit Neukirchen, die hun sporen al ruimschoots hebben verdiend. Ze passen naadloos bij de groepen.

Dinsdag

Al een paar fijne skidagen achter de rug: geen wolkje aan de lucht, mooie sneeuw, heerlijke pistes, wat wil je nog meer? Ons wacht een uitdaging: we gaan naar Grindelwald/ Wengen.

Met de Eiger Express naar de top van de gletscher. Wat een uitzicht op de Eiger, Mönch en Jungfrau!

’s Middags naar Wengen om daar de Lauberhorn Weltcup Abfahrt te doen, die 2 weken eerder heeft plaatsgevonden. Niet normaal zo’n afdaling, maar we hebben het gedaan!

Woensdag

We gaan naar Mürren/Schilthorn. Daar stappen we meteen in de gondel naar de top: de Piz Gloria op zo’n 3.000 m. hoogte. Zwarte pistes, een skyline walk, een thrill walk. Uniek!

En… we komen in Bond World met de 007 Walk of Fame. In ‘69 is hier de Bondfilm ‘On her Majesty’s Secret Service’ met Pierce Brosnan opgenomen. Het ronddraaiende restaurant is spectaculair!

Donderdag

Skiën in Adelboden-Lenk, prachtige pistes. Tijdens de lunch op een heerlijk zonnig terras hebben we van de serveerster een snelcursus Zwitserse gerechten en drankjes gekregen. Cheesbägel auf Brot, murbimilch, echt een aanrader! De uitspraak? Tja…. 😉

Ook de rest van de week is prachtig. Alle deelnemers zijn enthousiast en vol lof over Tina en Frans die er, ondanks alle onzekerheden vooraf, toch in geslaagd zijn om een prachtige reis te organiseren. Dank!

Volgend jaar naar Pfunds. Ik kan niet wachten!

Elly Peijs-Stoppelman

Stel je voor, een skisafari in Tirol. De organisatie heeft ook dit jaar weer een uitdagend programma, we verblijven in een prima hotel in Zams, gaan skiën in Serfaus, Sölden, Hoch- en Obergurgl, Seefeld, uitdagingen genoeg! Zou het dit jaar volgens plan verlopen? Nou nee, zoals bijna elk jaar is het weer een echte ‘flexibilitätsreise’(zie artikel 2014). 🙂

Is het mooi weer? Dan gaan we optimaal profiteren in een groot skigebied. Is het mistig of sneeuwt het? Dan zoeken we onze heil in een lager gebied en skiën tussen de bomen. Geweldig, ik laat me graag verrassen.

En dan de avonden. Niet alleen is het eten heerlijk, maar daarna komen heel andere talenten van de skiërs tot uiting. Zo worden we verrast met een rollenspel, geregisseerd door Wil, enig! Maar de onbetwiste kers op de taart komt op donderdagavond:

de Neukirchen bluesband.

Dit jaar hebben de gidsen hun instrumenten weer mee en na het diner gaat het los! De stem van Andrea, het nieuwe podiumbeest Kim en de supersax van Heinz. Feest! Zelfs onze nieuwe chauffeur William is verrast. Hij had een Tiroler orkestje verwacht. 🙂

Zaterdag is er een uitstapje naar Innsbruck met Frans als gids. Een mooie afsluiting van een mooie week. Ski Holland Groep volgens Sjaak: ‘Je komt er gemakkelijk in, maar je komt er bijna niet meer uit!’ En zo is het.

Elly Peijs-Stoppelman

Iedere keer als mijn man terugkwam van een reis met de Ski Holland Groep raakte hij niet uitgepraat over de gezellige groep, de leuke skigidsen, de goede skipistes, het geweldige hotel etc. etc. Mijn nieuwsgierigheid  was gewekt en zowaar… ik zou het nu ook mee gaan maken!

We verzamelden die vrijdag in Meerkerk. De sfeer was vrolijk, het was duidelijk dat iedereen er weer veel zin in had. Na een voorspoedige reis kwamen we vroeg in de ochtend in Oostenrijk aan. Bij Hotel Jaegerhof in Zamst,waar we  direct voor een lekker ontbijt konden aanschuiven. Naast het hotel was de skiverhuur en de skilift. Zodoende konden we al heel snel aan onze eerste afdaling beginnen.

’s Avonds maakte ik kennis met de vier skigidsen: Andrea, Kim, Heinz en Karin.  Ze werden uitbundig begroet door de groep. Opvallend hoor, dat ”one big familygevoel”. Leuk om te zien! En dat gevoel werd gedurende de week alleen maar versterkt.

Zondag zou het dan echt gaan beginnen. Onze buschauffeur William bracht ons naar een prachtig skigebied. De groep werd verdeeld over de 4 gidsen, al naar gelang je vaardigheid. Het was zeker geen overbodige luxe om de techniek weer een beetje bij te schaven….

Na een heerlijke dag skiën (en niet te vergeten de apres ski) plof je weer in de bus voor de terugreisnaar het hotel.  Voor het diner hebben we nog even gebruik gemaakt van de geweldige wellness faciliteiten: diverse sauna’s en een buiten zwembad. Je krijgt vanzelf het ultieme vakantiegevoel!! Daarna volgde een fantastisch 4 gangen diner. Nou, dat beloofde wat voor de rest van de week!

Halverwege de week begon het stevig te sneeuwen en ik besloot een dagje te gaan wandelen ipv te skiën. Gelukkig had Anja hetzelfde idee en zodoende maakten we samen een prachtig  rondje in de omgeving van Seefeld. Zo mooi, die verse sneeuw op de boomtakken. De volgende dag hadden we weer een strakblauwe lucht. Wat heb ik genoten van de mooie vergezichten boven op de berg.

De skigidsen zorgden aan het eind van de week nog voor een gezellige muziekavond. Heinz had zijn saxofoon meegenomen. Andrea en Kim konden heel aardig zingen, de voetjes gingen van de vloer, dus ja…. Je kan wel zeggen dat iedereen zich enorm vermaakt heeft!

Verder wil ik een groot compliment geven aan Tina en Frans voor de perfecte organisatie. Zij hebben zich voor de volle 100% ingezet om deze week tot een succes te maken. Zelfs voor de laatste dag was er nog een programma. Frans reisde met een groot deel van de groep naar Innsbruck om daar een stadswandeling te verzorgen. Klasse!!

Adri Hol

Aangemoedigd door enthousiaste verhalen ben ik in januari 2020 voor de eerste keer mee  op reis geweest met de Ski Holland Groep. Ik was wel vaker met een skigroep mee geweest, maar een skisafari onder leiding van gidsen was helemaal nieuw voor mij.

Om te beginnen werd ik, super lief, door Anjo van huis opgehaald. Royaal op tijd arriveerden we in Meerkerk, zodat we rustig de tijd hadden om medereizigers te begroeten en nog even iets te eten en te drinken, voordat we de bus in stapten. Het bleek een hele leuke groep mensen met een uitzonderlijke voorkeur voor de Snollebollekes en Ramstein.

Redelijk vroeg in de ochtend kwamen we op zaterdag  al aan bij Hotel Jägerhof in Zams en werden daar meteen op een heerlijk ontbijtje getrakteerd. Zams heeft een klein maar fijn skigebied. Het was prima weer en er lag genoeg sneeuw. Goede redenen om meteen de nieuwe ski’s uit hun hoes te halen.

Het hotel bleek uitstekend te zijn. Fijne kamers, geweldig eten en zeer uitgebreide wellness faciliteiten. Daartoe hoorde ook een groot buitenbad dat je van binnenuit zwemmend kon bereiken.

Zondag op pad met de gidsen! Wij nieuwelingen startten in een dubbele groep met twee gidsen om hen de gelegenheid te geven om een goede indeling te maken. Vervolgens werd het een heerlijk zonnig dagje skiën in Kappl.

Alhoewel er vooraf een prima programma was opgesteld, is het echt een genot dat de gidsen en de reisleiding iedere dag overleggen om, afhankelijk van het weer en de omstandigheden, het programma toch nog zó aan te passen dat we altijd op de best mogelijke plekken konden skiën.

Zo skieden we op de zonnige dagen in grotere en open gebieden waar lekker doorgeskied kon worden (Obergurgl, Serfaus/Fiss, Sölden) en op de, qua weer, wat mindere dagen werd er gekozen voor een beschut gebied (See, Seefeld) met minder last van de wind en waar het zicht beter was. De laatste keuze had als bijkomend voordeel dat er even goed aandacht aan de techniek besteed kon worden ten behoeve van betere bochten en vrolijke proefjes in/van de diepe sneeuw. Ik vond het allemaal geweldig!

Gedurende de terugritten in de bus werden we, meestal door Bert, getrakteerd op een welverdiend drankje.  Regelmatig werd dit opgeluisterd door de fluwelen klanken uit de gesmeerde keeltjes van skihollandgezelschap. De reis terug naar het hotel vloog dan zó voorbij. Over “Volare” gesproken, de muzikaliteit was zeker niet beperkt tot de skiholland-reisgenoten. De gidsen hebben ook een flink steentje bijgedragen. Op donderdagavond hebben zij ons verrast met een geweldig optreden. Met live zang, live saxofoonspel, en bijgestaan door een elektronische backline, vormden zij een prima bandje. Ons gezelschap kon hier niet bij stil blijven zitten en met z’n allen hebben we dan ook volop gedanst en gezongen. Super gezellig!

Op de laatste vrijdag waren we in het gebied van Sölden. Het was een ideale skidag; mooi weer, weidse uitzichten, heel veel lekkere afdalingen, skiën op de gletsjer én goeie sneeuw. Heerlijk om het officiële skiprogramma met de gidsen aan het eind van de dag op de Panorama-bergalm met een Poire-Williams af te sluiten.

Het skiën met gidsen is een geweldige ervaring. Je kan daardoor veel geconcentreerder en gecontroleerder skiën. Je hoeft je niet druk te maken over de koers, het tempo, het gebied of de liftkeuze. Af en toe krijg je ook nog eens een tip of word je een beetje uitgedaagd, met als doel beter te gaan skiën, maar altijd veilig. De gidsen waren samen een professioneel en leuk team en ook nog eens gezellig en enthousiast naar de groep. Dank daarvoor.

De liefhebbers konden op de laatste “vrije” zaterdag nog even lekker skiën op de heimberg van Zams. Anderen, waaronder ik, zijn per trein naar Innsbruck geweest. Frans was zo aardig om ons daar een heuse rondleiding te geven.  Van gouden dak tot Inn en Zachertorte.

En ja, na de traditionele schnitzel moet je dan weer naar huis, maar dan wel geheel voldaan.

Ik kijk terug op een fantastische vakantie, mede dank zei de geweldige leiding en de zorg van Tina en Frans. Het was allemaal perfect geregeld en heel gezellig. Dank jullie wel. Ik ga graag weer mee!

Loes Padberg

Best een beetje gespannen voor een geheel nieuwe vorm van wintersport vieren, dat was bij aankomst in Alblasserdam al meteen weg wat ik daar aantrof was een bonte verzameling van allemaal leuke mensen met een missie “skieen”. Na vertrek was al een fijne stemming in de bus, wijntje en snackje erbij gezellig.

Zaterdag aangekomen in Dimaro, een klein plaatsje met een geweldig hotel. Daar hadden ze wel op ons gerekend er stond een reusachtig lunchbuffet klaar. Na zo n trip lieten we het ons goed smaken.

Enkele van de groep gingen de latten nog even uitproberen en anderen relaxten buiten in de zon of de sauna/zwembad.

’s Avonds maakten we kennis met de gidsen die ons zouden begeleiden deze week. Een stel hele leuke gasten die al bekend waren bij de groep.

Zondag na een overweldigend ontbijt, kon echt niks bedenken wat er niet stond, gingen we met de bus naar de skipistes. Nadat de groepen bepaald waren vertrok elke groep apart. ’t Was een fijne dag altijd even wennen weer na een jaar maar ondanks dat het daar een maand niet had gesneeuwd waren de pistes heel mooi en fijn skieen. Om 16.00 uur alle groepen weer verzamelen bij de bus waar Berat onze busschaufeur ons weer verwelkomde met lekkere drankjes .

In de bus deden we de apres ski en bij t hotel ging ieder doen wat hij/zij prettig vond zoals in de bar een drankje doen of relaxen in de sauna echt heerlijk. Dan wacht ons weer een geweldig goed diner met o zo n leuke bediening niks was teveel echt top!

Nou zo gingen we elke dag naar een ander gebied en als het weer daar niet goed was besloot Frans en de gidsen dat we naar een ander gebied gingen waar het weer beter was. Zo hebben we dus de hele week heel fijn en goed kunnen skieen zelfs later in de week toen er een pak sneeuw is gevallen. Meteen weer de techniek bij geschaafd in de diepe sneeuw is toch wat anders dan op gladde pistes. Dankzij de fijne gidsen en goede aanwijzingen onder de knie gekregen met soms een sneeuwduik .

Hoogtepunt vond ik de dag dat we de apres ski en diner op de berg in Folgarida hebben genoten. De familie Rosatti had flink uitgepakt en we hebben met elkaar zo n plezier gehad en weer lekker gegeten en gedronken. ’s Avonds toen we naar huis gingen richting bus moest nog wel even de lift weer in werking gebracht worden om ons van de berg af te krijgen.

Zaterdag vertrek in de avond ,sommige gingen deze dag nog skieen anderen vermaakten zich elders. Was nog wel even spannend omdat de Brennerpas was afgesloten maar ook dat is opgelost en via de Reschenpas en binnendoor over besneeuwde wegen heeft onze kanjer Berat ons veilig en wel door de nacht geloodst en werd later afgewisseld door een andere chauffeusse die ons naar Alblasserdam heeft gebracht.

Kortom dit was voor mij een heel mooie ervaring en zeker voor herhaling vatbaar. Volgend jaar naar Oostenrijk heb er nu al zin in.

Jenneke de Hoop

Zaterdag

Na een lange reis naar Italië zijn we aangekomen bij Hotel Rosatti in Dimaro. Een beetje gaar, dat wel. Maar daar wacht ons een verrassing: een ontvangst met een echt Italiaanse lunch, wow! In één klap is de reis vergeten en zijn we ‘klaar voor de start’!

Na een heerlijke middag op de pistes van Dimaro gaan we wat drinken in de bar. Verrassing nummer 2: de bar staat vol met de lekkerste hapjes!

En verrassing nummer 3 wacht ons ’s avonds bij het diner: een uitgebreid buffet met voorgerechten. En dan moet het driegangendiner nog volgen!

Zondag

In de bus testen we ons nieuwe ‘groepsherkenningsteken’. Klaar met die hesjes (nee, geen gele), introductie van de helmhoes! Iedereen blij en tevreden.

Woensdag

Al een paar fijne skidagen achter de rug: heerlijk weer, heerlijke sneeuw, heerlijke pistes, wat wil je nog meer? Ja, we missen Dorly dit jaar en Karin nu haar gidsmaatje. (maar zij redt zich wel: ‘Hey ho, let’s go!’) 🙂

Na het uitgebreide ontbijt rollen we de bus in op weg naar Pinzolo. Deze dag skiet onze groep met gids Kim. We hebben mooie pistes, we skiën optimaal met dank aan Dirk, die de routes helemaal uitstippelt…. 🙂

Om 4 uur worden we verwacht op de piste waar de familie Rosatti een skihut heeft.

Daarnaast staat een discotent met in het midden een paal. En dan… krijgen we een indruk van de onvermoede talenten van een aantal van onze skiërs. Er zijn een paar feestbeesten bij!

De stemming zit er intussen wel in en in de stube is het personeel druk bezig met de drankjes en hapjes en… hee, die ober ken ik, alleen draagt hij dat schortje niet in het hotel! 🙂

We worden verwend met een uitgebreid buffet en heerlijke toetjes. Een enige avond, maar intussen is het donker geworden en hoe gaan we nu naar beneden? Skiën is geen optie.

Geen probleem voor de Rosatti’s. De oplossing? Direct de lift in, die speciaal voor ons gaat. Mooi uitzicht!

Beneden staat de bus klaar, onze chauffeur Berat zorgt overal voor. Natuurlijk is het een dolle boel in de bus, het einde van een bijzondere dag.

En verder?

Ook de rest van de week was een feestje: Madonna di Campiglio, Paganella, prachtig. Vrijdag dikke sneeuw, met Andrea geen probleem. Zaterdag kilometertjes maken met Bert en zijn meisjes. Ach, een week is veel te kort….

Gastvrijheid 2.0? De familie Rosatti!

Skireizen 2.0? Tina en Frans!!

Elly Peijs-Stoppelman

© 2019 Alles Zwart op Wit