Verslag Ski Safari 2025 – Ski Holland

Op vrijdagavond 24 januari om 20:00 verzamelde een bonte groep van 40 ski-liefhebbers zich bij La Place in Meerkerk. Doel: de jaarlijkse skisafari van Ski Holland, dit jaar in Maishofen, Oostenrijk. De bus werd vakkundig volgeladen met skispullen, bagage, wijn en water – een essentiële overlevingskit voor de komende week en werden de drie ski-novices (Gerrit-Jan, Britta en Paul) uitgerust met de befaamde oranje helmovertrek. Niet per se flatterend, maar wel effectief om ze op de piste niet uit het oog te verliezen.

De Reis: Slaap, Wijn en Wonderen Naarmate de reis vorderde, bleek dat slapen in een bus een kunst op zich is. Gelukkig bood een glas wijn, een pilletje (of een strategische combinatie van beide) uitkomst. Na de eerste twee uur stapte onze eigen Renate op in Duitsland. En wát een chauffeur! Veilig en comfortabel bracht ze ons naar de plek van bestemming.

Aankomst & Eerste Dagen: Strakke Regels & Strakke Bochten Bij aankomst in Hotel Quehenberger bleek al snel dat Peter, de hotelbaas, ons Nederlanders strak aan de teugels hield. Op tijd zijn voor het eten, cash betalen en luisteren naar de huisregels en “nackt in der Sauna” – het was even schakelen. Gelukkig werden we warm onthaald door onze begeleiders Andrea, Karin, Erich en Dorli. Zij waren onze gidsen voor de week en hebben ons de mooiste skigebieden laten zien: Saalbach-Hinterglemm-Leogang-Fieberbrunn, Zell am See, Maria Alm-Hochkönig, Obertauern en Alpendorf-Wagrain-Flachau.

De dinsdag bracht een uitdaging: wind, sneeuw, regen en slecht zicht. Maar een beetje sneeuwstorm hield deze groep niet tegen. “We zijn hier toch niet voor een zonvakantie?” hoorde je her en der. (Overigens was het die avond opvallend druk in de wellness van het hotel, maar dat was niet moeilijk met een sauna die amper plaats bood aan acht mensen…)

Woensdag: Stropdassen & Danspassen Woensdagavond stond in het teken van de ‘stropdas’. De mannen kregen instructies een das mee te nemen en deze te dragen. Wat volgde, was een parade van stijlen: van stijlvol, oranjegezind tot absolute modegruwel. De stropdas als symbool van verzet tegen onderdrukking? Zeker. Maar ook als bewijs dat onze groep er alles aan deed om er een feestje van te maken. En dat lukte: de dansvloer was gevuld en de sfeer zat er goed in.

Donderdag: Bedankjes, Humor en een Oranje Helmupdate De laatste avond was gereserveerd voor het bedanken van gidsen, onze eigen toppers Frans en natuurlijk Renate. Gon nam het voortouw en vond dat Erichs camouflage-skikleding niet helemaal functioneel was als gids maar meer als Dennenboom. Als oplossing kreeg hij de oranje kattenoren van Gon’s helm – een waardig alternatief voor de helmcondoom.

Elly bedankte Dolly en Karin voor hun deskundigheid en humor, en Gon omschreef Andrea als de alleskunnende opa, skileraar, handelaar en specialist in pikante grappen. Gerrit-Jan en Paul blikten terug op hun kennismakingsweek en concludeerden dat aanpassen aan groepsregels niet altijd vanzelfsprekend is (lees: netjes in de rij blijven). Toen het tijd was om Frans en Bert te bedanken, bleek al snel dat het vergelijk met Koot en Bie iedereens instemming kon krijgen. Met name de sketch van de burgemeester en wethouder van Juinen is exemplarisch en daarom nog even bijgevoegd om zo het feest der herkenning compleet te maken.

En toen was daar nog Renate. Wat een chauffeur! Achteruitrijden alsof ze de Alpen in haar achteruitkijkspiegel had getatoeëerd. De avond werd passend afgesloten met een polonaise en een muzikale boodschap: “Zeg buschauffeur, de hele bus moet plassen!”

Conclusie: Een Topweek! Het was een skisafari om niet te vergeten: geen ongelukken, veel plezier, en een bombardino op zijn tijd. Iedereen bedankt voor de gezelligheid en in het bijzonder Frans en Bert. Op naar volgend jaar! We zien elkaar bij La Place voor de volgende bestemming: Brides les Bains, Frankrijk!

Paul Lorist