Een schitterende dag tijdens onze skiweek in Aosta, strakblauwe lucht, witte pistes, perfect.  We gaan op weg naar Cervinia want vandaag staat de Matterhorn op het programma.

In de bus bereidt onze chauffeur Ricardo ons alvast voor. Met sensuele stem (à la Jan van Veen, ‘Candlelight’) wenst hij ons een fijne dag en hij hoopt een ieder, die het overleeft, weer bij de bus terug te zien! Hij kan met de bus niet bij de lift komen, dus wij moeten een behoorlijk eind lopen. Pff… 🙁

We starten rustig om te wennen aan de hoogte.

Onderweg, in de eerste lift, krijgen we van onze gids Andrea, geoloog, een minicollege geologie. Ik voel met een mier in dit overweldigende landschap. Overal prachtige pistes en heerlijke afdalingen. En er zijn ook wandelpaden voor de moedigen die naar boven lopen! We zien ze vanuit de lift gaan, op weg naar 4.000 m.

Na de lunch verder omhoog. We hebben geluk, want vorige week was het – 30° en stormde het. Toen waren de liften dicht.

We komen boven, spannend! Bij de uitgang van de lift is een tunnel met bankjes. De lucht is ijl, sommigen van ons raken buiten adem of worden duizelig. Rustig aan, even gaan zitten, wat drinken, diep ademhalen en weer verder.

Dan weer doorlopen en aan het einde… een sprookje zo mooi, zo overweldigend!

Ik sta daar, loop heen en weer, maak foto’s en ben in een flow.

Als we terugkomen in Cervinia volgt weer dezelfde marteling terug naar de bus. Mijn schouder valt er bijna af, maar mijn dag kan niet meer stuk. En gelukkig, iedereen is er, wat een opluchting! 🙂

De Matterhorn, ruim 4.000 m. hoog. Ik stond daar en zal het nooit meer vergeten.

Elly Peijs-Stoppelman